Rose Rodrigues Pereira, Ronelda S. Kamfer, Martinus Nijhoff
De lessenserie
Beste lezer,
Hier zult u een lessenserie over poëzie kunnen vinden. Deze lessenserie is gemaakt voor leerlingen tussen de 13 en 14 jaar. In drie lessen wordt er ingegaan op de thema’s ‘introductie: wat is poëzie?’, ‘welke theorie hoort erbij?’ en ‘zelf aan de slag met poëzie'.
De les die u hier zult vinden, is een introducerende les voor de leerling; zij gaan kijken naar het belang van poëzie, wat het betekent, waar je het kan vinden, maar ook hoe je er bepaalde dingen uit kan halen (betekenis en rijm bijvoorbeeld). In de introducerende les krijgen de leerlingen met drie gedichten te maken. Deze gedichten zijn in het Afrikaans als in het Nederlands. In de gehele lesssenserie zal het hoofdthema 'verdriet' centraal staan.
De andere lessen zullen te zien zijn op een ander blog. De links hiervan worden gepubliceerd zodra de blogpagina's online staan.
Veel groeten / baie groete,
Amber Alink & Sabine Langelaan
Les 1: introductie poëzie
Hier kan u het lesplan en de PowerPoint van de eerste les vinden. Deze les is voor de leerlingen als een introductieles bedoeld. Zij krijgen met verschillende gedichten te maken in verschillende talen.
Het lesplan is weergegeven in een schema. In dit schema kan je vlug zien wat de activiteiten zijn, maar ook wat de leerlingen moeten doen, wat de tijdsduur is, welk gedicht er wordt gebruikt en wat de lesdoelen zijn.
De link naar het lesplan: Lesplan les 1 - introductie poëzie.docx
De link naar de PowerPoint: PowerPoint les 1 - introductie poëzie.pptx
Succes!
Lesplan les 1 PowerPoint les 1
Op Heimwee van die Wind
Jy, langvlegsel meisie, met kitaar op skoot,
vir wie die boodskap vanuit jou hart,
terwyl lang vingers snare saggies stoot ?
Jou speelse posisie van kitaar in skoot,
na wie verlang jy, as jou note klink soos
‘n leë blik in kabbelende water, in ‘n sloot ?
Jou lenige nek, wieg teen kitaar se steel.
Ek sien jou trane deur lang hare ween,
waar jy op ‘n sofa sit, voete - kruisbeen.
Ek wil so graag klim, in jou komposisie,
saam jou hartseer deurmaak, verstaan,
jou uithaal, uit jou ongemaklike posisie.
Ek voel hoe jou vingerpunte, die snare pluk,
‘n hartverskeurende gehuilsnik, onderdruk.
Rose Rodrigues Pereira
Dit gedicht is geschreven door Rose Rodrigues Pereira. Zij is een Independent Writing & Editing Professional, Interior Decorator, Natural Garden Designer en Natural Accessoires Designer.
Als je meer over haar wil lezen kan je een kijkje nemen op haar Linkedin-pagina, klik dan op deze link: https://nl.linkedin.com/in/rose-rodrigues-pereira-20b89327
Ook heeft zij een debuutroman in 2019 uitgebracht 'De Flynns'. Dit is een verhaal over een familie die in een magisch werelddeel terecht komt. Mocht je geïnteresseerd zijn, kan je hier naar een interview kijken waarin Django Mathijsen de schrijfster Rose Rodrigues Pereira interviewt over haar boek. De link: https://www.youtube.com/watch?v=MTQkeJujdT0
Contra 30
my nefie sit en speel Contra 30
op sy TV game in die voorhuis
my pa hardloop in die gang af
my ma sleep haar voete stadig agterna
ek staan in die kombuis
my ma loop verby
die geur van garlic volg
haar sy kom terug en skuif die krale
wat in die kombuis-entrance hang
uit die pad uit
ek het met hom gepraat
sy try om sag of sensitief te wees
sy se hy sal nie weer aan jou vat nie
ek het hom sommer reguit gevra
wil jy jou eie kind opklim
ek sug en se ok ay
my pa kom in die kombuis
soos ’n kind wat suiker gesteel het
hy se sorry alles wat jy mos nou se
is die waarheid as jy so se
ek stap verby hom sonder om om te kyk
ek gaan sit in die voorhuis en kyk my nefie
wat Contra 30 speel
hy kom elke keer net halfway deur
die eerste stage voor hy sy dertig lewens verloor
dan moet hy weer van voor af begin
Ronelda S. Kamfer
Ronelda S. Kamfer is een Zuid-Afrikaanse dichteres en in Kaapstad geboren. Al op tienjarige leeftijd begon zij met het schrijven van gedichten. Nu heeft zij meerdere werken op haar naam staan en voor haar eerste bundel ontving ze in 2009, samen met de dichter Loftus Marais, de Eugène Maraisprijs.
De Wolken
Ik droeg nog kleine kleeren, en ik lag
Lang-uit met moeder in de warme hei,
De wolken schoven boven ons voorbij
En moeder vroeg wat 'k in de wolken zag
En ik riep: Scandinavië, en: eenden,
Daar gaat een dame, schapen met een herder-
De wond'ren werden woord en dreven verder,
Maar 'k zag dat moeder met een glimlach weende.
Toen kwam de tijd dat 'k niet naar boven keek,
Ofschoon de hemel vol van wolken hing,
Ik greep niet naar de vlucht van 't vreemde ding
Dat met zijn schaduw langs mijn leven streek.
- Nu ligt mijn jongen naast mij in de heide
En wijst me wat hij in de wolken ziet,
Nu schrei ik zelf, en zie in het verschiet
De verre wolken waarom moeder schreide -
Martinus Nijhoff